Choroba wieńcowa jako choroba cywilizacyjna

Choroba wieńcowa, znana również jako choroba niedokrwienna serca, to jedna z najpowszechniejszych chorób cywilizacyjnych, która stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego w Polsce i na świecie. W ostatnich latach liczba osób dotkniętych tą chorobą systematycznie rośnie, co jest związane z niezdrowym trybem życia, niekorzystnymi zmianami w diecie oraz postępującym starzeniem się społeczeństwa.

 

Jakie są przyczyny powstawania choroby wieńcowej?

choroba wieńcowa

Choroba wieńcowa jest wynikiem zmniejszenia dopływu krwi do mięśnia sercowego spowodowanego przez zwężenie lub niedrożność tętnic wieńcowych. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Blaszki te składają się głównie z cholesterolu, komórek piankowatych oraz tkanki łącznej i mogą prowadzić do powstania zakrzepów, które z kolei mogą zablokować przepływ krwi.

Występowanie choroby wieńcowej jest silnie związane z obecnością określonych czynników ryzyka. Należą do nich m.in. palenie tytoniu, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość, siedzący tryb życia, stres oraz niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i sól. Wiele z tych czynników można kontrolować poprzez zmianę stylu życia, co pozwala na znaczne obniżenie ryzyka zachorowania.

 

Czym objawia się choroba wieńcowa?

Choroba wieńcowa może przebiegać bezobjawowo lub objawiać się różnorodnymi dolegliwościami. Najbardziej charakterystycznym objawem jest ból w klatce piersiowej, który występuje głównie podczas wysiłku fizycznego lub stresu emocjonalnego. Ból ten może promieniować do ramion, szczęki czy pleców. Inne objawy to duszności, kołatanie serca, osłabienie czy mdłości. W takim przypadku należy niezwłocznie udać się do kardiologa w Łodzi czy innym mieście.

Rozpoznanie choroby wieńcowej opiera się na analizie objawów klinicznych oraz wynikach badań dodatkowych, takich jak badanie elektrokardiograficzne (EKG), testy wysiłkowe, echokardiografia czy angiografia tętnic wieńcowych. Leczenie ma na celu zarówno łagodzenie objawów, jak i zapobieganie powikłaniom, takim jak zawał serca czy niewydolność serca. W zależności od nasilenia choroby oraz obecności powikłań stosuje się różne metody leczenia, takie jak farmakoterapia, zabiegi rewaskularyzacji czy wszczepienie stymulatora serca.